Rodzaje brokerów na Forex

Prawidłowe wytypowanie brokera wymaga poznania specyfiki funkcjonowania pośredników na giełdzie walutowej. W artykule otrzymasz kluczowe informacje, wpływające na wybór najlepszej oferty.

 Zróżnicowanie usług brokerskich skomplikowane dla klienta

Na giełdzie walutowej spotkasz pośredników działających na zasadzie dealing desk i no dealing desk. Do pierwszej kategorii wchodzą podmioty Market Maker, a do drugiej STP, ECN+STP. Jakie to ma dla Ciebie znaczenie? Otóż całkiem spore.

 Charakterystyka brokera Market Maker (Dealing Desk)

Brokerzy o charakterystyce Market Maker to animatorzy rynku. Po uruchomieniu platformy o zysk rywalizujesz z pośrednikiem, a nie faktycznymi uczestnikami giełdy walutowej. Taki model biznesowy zapewnia najwyższą płynność dokonywanych transakcji. MM proponują zmienne lub stałe spready w ofercie. Zawsze zrealizujesz tutaj dowolne widełki zakupu lub sprzedaży. Niestety animatorzy rynku realizują zamówienia elastycznie. Niektóre mogą zostać anulowane przez błędy techniczne lub propozycje rekwotowania.

Kursy walutowe w filozofii dealing desk kształtują się w sposób sztuczny. Dane są czerpane z rynku międzybankowego. Konkurencyjność wielu ofert brokerów doprowadziła wręcz do zrównania widełek „sztucznych” z widełkami „faktycznymi”. Łączenie zleceń klientów ze sobą i gra przeciwstawna to dla pośredników szansa zminimalizowania ryzyka, przy jednoczesnym maksymalizowaniu zysku. MM stanowią najpopularniejszy typ usług. Można powiedzieć, że spekulujesz na wewnętrznym rynku brokera.

Główna wada to oczywiście nieetyczny wpływ na regulację kursów. Wystarczą jednak minimalne wpłaty, aby rozpocząć grę. Występuje u MM najwyższa dźwignia finansowa. Ceny nie podlegają szybkim wahaniom. Idealna opcja dla początkujących.

 Charakterystyka brokera ECN, STP (No Dealing Desk)

Brokerzy ECN (Electronic Communication Network) oraz brokerzy STP (Straight Through Processing) nie są przeciwstawną stroną transakcji. Zlecenia przekazują do banków, funduszy, innych pośredników, klientów detalicznych.

No Dealing Desk oznacza kwotowanie pochodzące wprost ze struktury Interbanku (rynku międzybankowego). Tacy brokerzy internetowi łączą interesy małych grup spekulantów detalicznych i wielkich uczestników giełdy walutowej.

Platformy STP posiadają wielu, tzw. dostawców płynności (jednostki współpracujące z brokerem podczas wymiany walut). Oferty cenowe są w systemie sortowane od najlepszej do najgorszej. Sam pośrednik zarabia, dodając marżę do wszystkich operacji. W takiej konfiguracji występują najczęściej spready zmienne. Zlecone transakcje są automatycznie wykonywane, bez szczególnych opóźnień. Aby korzystać z usług brokerów klasy STP trzeba posiadać średniej wielkości kapitał.

Platformy ECN stanowią wejście na prawdziwy, globalny rynek Forex. Broker odpowiada za odnalezienie najlepszych widełek cenowych. Tacy pośrednicy zapewniają natychmiastowe wykonywanie zleceń. Kursy na platformie podlegają bardzo dynamicznym zmianom. Rzadko, ale jednak może wystąpić brak płynności na danym instrumencie, co spowoduje opóźnienie lub anulowanie zlecenia. Do uruchomienia rachunku wymagany jest największy depozyt zabezpieczający. U brokerów ECN nie da się spotkać manipulacji cenowych. Model ECN zarabia na prowizjach i ma najmniejszą dźwignię finansową.

[jbox color=”green” jbox_css=”text-align: justify; text-indent: 25px;” ]Każdy z brokerów udostępnia multimedialne platformy transakcyjne, dlatego różnice podczas ich użytkowania dla drobnego gracza się zacierają. O co chodzi podczas wyboru? Głównie o minimalizację kosztów obsługi, brak błędów, szybkość handlu.[/jbox]

Zobacz także: