Co to są Pivot Points?

Punkt zwrotny, poziom wsparcia, poziom oporu, rynek akcji, rynek instrumentów pochodnych, rynek walut… Czym są Pivot Points?

Prawo autorskie: Daniil Peshkov / 123RF Zdjęcie Seryjne

  Czym są Pivot Points (PP)?  

Pivot Points (nazywane także punktami zwrotu, punktami zwrotnymi, punktami obrotu wokół osi oraz punktami osi) to przede wszystkim narzędzie wykorzystywane w technicznej analizie, której celem jest wyznaczenie punktów wsparcia oraz oporu na rynkach zarówno akcji oraz instrumentów pochodnych, jak i na rynku walut. Narzędzie w głównej mierze opiera się na analizie wykresów, czego największą zaletą jest obiektywne ustalenie niezbędnych wartości wsparcia i oporu. To zaś pozwala na stworzenie planu inwestycyjnego dotyczącego kolejnych dni czy miesięcy.

PP stosowane były początkowo przez floor traderów w transakcjach na rynkach kontraktów terminowych. Dzięki wartościom maksymalnego i minimalnego kursu, a także wartości zamknięcia poprzedniego dnia day traderzy określali poziomy wsparcia i oporu dla nadchodzącej sesji, w czym pomagały im Pivot Points, ustalające kolejne poziomy oraz prognozujące kierunek cen w najbliższym czasie. Punkty zwrotne wykorzystują obecnie traderzy na rynku Forex, na którym uznawane są za skuteczne, przez większą płynność oraz wielkość rynku.

  Istota Pivot Points  

Podstawą obliczeń są maksima oraz minima odnotowywane w danym okresie. Przyjęty do kalkulacji okres jest jednocześnie miernikiem czasu, w którym wyliczone poziomy wsparcia i oporu są obowiązujące. Przygotowując wykresy minutowe (np. pięcio- czy piętnastominutowe) skorzystać powinniśmy z dziennych Pivot Points (nie zmieniają się one w trakcie dnia). Do opracowania wykresów trzydziestominutowych, godzinnych oraz czterogodzinnych wykorzystać trzeba tygodniowe PP (analogicznie, nie zmieniają się od początku do końca tygodnia). Kiedy potrzebujemy wykresów dziennych, zastosować należy miesięczne PP, które ustalone z początkiem miesiąca zachowują aktualność do jego końca.

Zgodnie z domyślą interpretacją zakładać bowiem trzeba, że w okolicach skalkulowanych wartości pojawią się punkty zwrotne i powrotu, przynajmniej do znajdującego się najbliżej poziomu. Gdy zetkniemy się z przebiciem, przewidywany jest ruch do następnego poziomu wsparcia albo oporu, który zależny jest od aktualnego kierunku notowań. Przebicie uznawane jest więc za sygnał do otwierania lub zamykania pozycji. Przebicie wsparcia traktowane jest jako sygnał do zamknięcia pozycji długiej lub otwarcia pozycji krótkiej. Odwrotnie jest z przebiciem oporu: wskazuje ono na zamknięcie pozycji krótkiej albo otwarcie pozycji długiej.

Istotą narzędzia stało się zaobserwowanie zjawiska, iż punkty charakterystyczne, które można zaobserwować podczas danej sesji lub danego dnia handlu, są istotne dla wyników następnego dnia. Dlatego też inwestorzy zwykle, jeszcze przed porannym rozpoczęciem handlu, sprawdzają poprzednie notowania. Punktami charakterystycznymi są poziomy zamknięcia (C), maksimum (H) oraz minimum (L), które pojawiają się również w innych wykresach słupkowych i świecowych. Pivot Points przetwarzają je jednak w inny sposób.

  Jak obliczyć Pivot Points?  

Na początku wyliczyć należy średnią arytmetyczną poziomów zamknięcia, maksimum i minimum z np. poprzedniego dnia, by uzyskać podstawę dla Pivot Points. Średnia ta oznaczana jest jako „P”. Posłuży ona do dalszej analizy technicznej oraz wyliczenia poziomów oporu i wsparcia.

P (Pivot Point) = (H + L + C) / 3

Następnie, zgodnie ze wzorem, obliczamy poziomy oporu oraz wsparcia:

R1 (pierwszy opór) = 2P – L

S1 (pierwsze wsparcie) = 2P – H

Dzięki tym regułom poziom oporu położony będzie zawsze powyżej wsparcia. Narzędzie to uwzględnia zatem zmienność notowań. Jeśli na rynku doszło do zawirowań, wyliczone wartości będą od siebie bardzo oddalone.

Dodać jednak trzeba, że poziomy R1 i S1 są naszymi podstawowymi punktami odniesienia. Kalkuluje się również poziomy R2 oraz S2:

R2 (drugi opór) = P + (R1 – S1)

S2 (drugie wsparcie) = P – (R1 – S1)

  Trzy warianty Pivot Points  

Punkty zwrotu w strategiach mogą pojawiać się w przynajmniej trzech wariantach. Według pierwszego z nich zajmujemy pozycję w pobliżu podstawowego Pivot Point oraz w pobliżu poziomu S1 (pozycja krótka) albo R1 (pozycja długa), w którym znajduje się pierwsza docelowa cena, gdzie osiągnięty ma zostać zysk. Strategię realizować można również zgodnie z posiadanymi pozycjami jeszcze przed obliczeniami bieżącymi. Kolejnymi docelowymi poziomami będą S2 oraz R2.

W drugiej wersji dokonujemy spekulacyjnego kupna pod odbicie w górę wobec spadku notowań do poziomu albo S1, albo S2 oraz wchodzimy na krótko, kiedy notowania zbliżą się do poziomu R1 lub R2. Napotykane następnie poziomy (jeśli odbicie będzie kontynuowane) stanowić będą potencjalną cenę docelową.

Wariant trzeci wymaga natomiast cierpliwości, a notowania wybić muszą się poza poziomy wsparcia albo oporu. Kiedy przebity zostanie poziom R1, zajęcie długiej pozycji przyniesie perspektywę osiągnięcia zysku w okolicach poziomu R2. Jeśli notowania spadną niżej od wyliczonej wartości S1, zająć można krótką pozycję, a cena docelowa zbliżona będzie do skalkulowanego poziomu S2.

  Pivot Points – zalety i wady  

Główną zaletą Pivot Points jest obiektywny sposób, w jaki są one ustalane. Poziomy wsparcia oraz oporu kalkulowane są automatycznie, zgodnie z właściwymi wzorami. Ponadto traderzy mają dostęp do punktów zwrotu, które wyliczane są w odniesieniu do notowań z dnia poprzedniego, co pozwala im poznać sytuację rynkową oraz wyciągnąć odpowiednie wnioski, dzięki którym podejmować mogą działania – mniejsze znaczenia ma zatem czynnik emocjonalny.

Kalkulacja Pivot Points pozwala więc na szybsze i częstsze zawieranie transakcji. Z jednej strony umożliwia to sprawniejsze reagowanie na trendy, z drugiej jednak może przyczyniać się do podejmowania błędnych decyzji, wskutek przedwczesnych sygnałów czy zwiększać koszty transakcyjne, wynikające ze wzmożonego handlu. Pamiętać także trzeba, że punkty zwrotne podlegają trendom i w czasie, w którym określonych tendencji brakuje, a notowania są chaotyczne, generować mogą sygnały błędne, ograniczające zyski powstające w okresie silnych tendencji. Narzędzie sprawdzić może się w połączeniu z innymi technikami analizy. Jeśli zastosujemy np. dodatkowe linie trendu, identyfikację formacji lub uwzględnimy wskazania oscylatorów, strategia inwestycyjna powinna być bardziej efektywna.

Warto także zauważyć, że rynek Forex działa przez całą dobę, a notowania walut zmieniają się z każdą godziną. Należy więc wyznaczyć dla dziennych PP dokładne 24 godziny, pokrywające się z tymi, podczas których PP wyliczają również najwięksi gracze. Doświadczeni inwestorzy za czas otwarcia i zamknięcia doby podają 5 PM EST – 17 w Nowym Jorku, 22 czasu Greenwich, 23 polskiego czasu.

Zobacz także: